Poeppoli in het Emma Kinderziekenhuis

Buikpijn, obstipatie, diarree; het zijn allemaal vervelende problemen. Daarom hebben we in het Emma Kinderziekenhuis de poeppoli. Een speciale poli waar kinderen terecht kunnen voor deze 'poep' problemen.

Doneer nu
Innovatie & Onderzoek
Poeppoli
Het interieur van de poeppoli

28 jaar geleden richtte kinderarts maag-darm-lever Marc Benninga de poeppoli op. Hij wordt ook wel de ‘poepdokter’ genoemd en behandeld kinderen met allerlei problemen rondom maag en darmen. “Dat komt neer op van de mond tot de kont”, aldus Benninga. “Ik krijg patiënten die spugen, buikpijn, een infectieziekte of de ziekte van Crohn hebben, iets mankeren aan hun slokdarm of lever of die geobstipeerd zijn.”

Drollen op de muur

Als je binnenkomt in de spreekkamer van dokter Benninga kun je ook niet om poep heen. Op de muren staan drollen en het molletje uit het prentenboek ‘Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft’. “Eerst had ik een kamer op de volwassen MDL-afdeling. Toen had ik al bedacht dat ik er cadeautjes zou verstoppen voor kinderen. Om ze te bedanken dat ze mee hadden gedaan aan een lastig onderzoek of om ze aan te moedigen bij hun behandeling. Die kamer was echter op de volwassenenpoli en in de gang kwamen die kinderen dan langs allemaal gele en brakende mensen in bedden. Niet echt een leuk gezicht. Dus zijn we verhuisd naar de kinderpoli, waar kinderen zich beter thuis voelen. Voor mijn nieuwe spreekkamer kregen we subsidie van stichting DaDa en wilde ik iets doen met het molletje. Van de illustrator van het boek kregen we toestemming om zijn tekeningen op de muren te schilderen, hij (Wolf Erlbruch, red.) maakte zelfs nog extra tekeningen speciaal voor ons. Ik kan wel stellen dat ik de mooiste kamer heb van het AMC, kinderen worden helemaal gelukkig als ze hier binnenkomen. En omdat ze omringd zijn door poep wordt het minder een taboe om erover te praten, het geeft ze ontspanning.”

Marc Benninga

“Vaak zijn de kinderen heel ziek, maar toch hebben ze elke keer weer de kracht om erboven op te krabbelen. Ze hobbelen soms van de ene ellende in de andere, maar het valt me altijd op hoe krachtig en lief ze zijn naar anderen. Dat vind ik echt bewonderenswaardig en is het bijzonder om hen te mogen helpen.”

Marc Benninga

Deel dit project