27 juni 2022

‘In onze situatie, hadden we op geen betere plek kunnen zijn dan hier’

Op 29 maart opende de nieuwe afdeling IC Neonatologie in het Emma Kinderziekenhuis. Een unieke afdeling in Europa met onder andere tweeling- en drielingkamers en speciale couplet care kamers waar een zieke moeder samen met haar zieke kind verzorgd kunnen worden. Leandra en Justin kwamen als een van de eerste ouders op deze nieuwe afdeling terecht en deelden hun ervaring. “Het fijne was dat ik vanuit mijn bed, herstellende van een keizersnede en een zwangerschapsvergiftiging, Amy kon zien vanuit haar eigen kamertje.”

“Met een pretecho kwamen we erachter dat onze kleine weinig vruchtwater had en ook te klein was, waarna we vrij snel werden doorgeschakeld naar het Spaarne Gasthuis. Na verschillende onderzoeken werden we doorgestuurd naar Amsterdam UMC. Hier werd geconcludeerd dat ik zwangerschapsvergiftiging had en dat mijn placenta niet optimaal werkte. Daardoor bleef de groei van Amy achter. Amy liet wisselvallige Doppler metingen (onderzoek van de bloedvaten) zien, maar op basis van de ctg’s (cardiotocogram, meet de hartfunctie) verwachtten de artsen dat Amy nog wel even bleef zitten. Helaas ging het toen met mij minder goed. Van de ene op de andere dag kreeg ik heel veel last van zwangerschapsvergiftiging met symptomen. Toen is er besloten om haar te halen met 30 weken en 2 dagen middels een keizersnede.”

‘Mijn bed werd gewoon een paar meter naar haar toe gereden’

Na de bevalling kwamen Leandra en haar dochter Amy terecht op de Couplet Care kamer waar ze beiden verzorgd werden. “We hadden twee weken daarvoor al een rondleiding op de oude afdeling IC Neonatologie gehad en toen zeiden ze al dat er een nieuwe afdeling geopend zou worden en dat we wellicht daar terecht zouden komen. Toen dachten we al hoe mooi het zou zijn om samen met je kind die eerste paar dagen en uren te kunnen spenderen in dezelfde kamer. Uiteindelijk was het heel bijzonder dat Amy nog even bleef zitten, dat ik nog niet te ziek was van de zwangerschapsvergiftiging en dat er al een plek was op de nieuwe afdeling. We zijn terecht gekomen op de couplet care kamer en het zag er heel mooi, nieuw en groot uit, vond ik. Het fijne was dat ik vanuit mijn bed, herstellende van een keizersnede en een zwangerschapsvergiftiging, Amy kon zien vanuit haar eigen kamertje. Voor mij was een speciaal moment dat ik om vier uur ‘s middags mijn keizersnede kreeg, om eigenlijk al een paar uur later met haar te kunnen buidelen voor het huid op huid contact en de binding met haar. Mijn bed werd gewoon een paar meter naar haar toegereden en naast haar neergezet en zo kon ze vanaf de couveuse bij mij worden neergelegd.”

In deze kamer konden we heel privé met zijn drieën, of met de verpleegkundigen, open en fijne gesprekken voeren.

Privacy, ruimte en rust

“De privacy op de nieuwe afdeling was heel prettig. Je hebt weinig prikkels van buitenaf, omdat je niet met meerdere baby’s en ouders in een grote ruimte bent. Denk alleen al aan de piepjes van de apparatuur, ik werd nu af en toe al gek van de piepjes van Amy. Als ik thuis ben denk ik heel de tijd: ‘oh hoor ik nu piepjes’ terwijl ik niet in het ziekenhuis ben. Als we in een gezamenlijke ruimte hadden gelegen met veel baby’s en heel veel piepjes, zou ik denk ik echt gek zijn geworden. Bovendien hadden we ook best wel wat verdriet aan het begin, omdat het allemaal spannend was en op een gegeven moment kreeg Amy ook nog een infectie. Het lijkt me heel pittig als je in je verdriet zit en je ziet dat andere ouders ook verdriet hebben en dat dan allemaal in één ruimte. Ik vind het lastig voor te stellen hoe dat zou zijn, maar ik kan me wel indenken dat ik dat minder prettig zou vinden voor mezelf en voor andere ouders. In deze kamer konden we heel privé met zijn drieën, of met de verpleegkundigen, open en fijne gesprekken voeren. Juist omdat je helemaal in je eigen kamer en wereldje zit met je kleine. Ik heb dat als heel fijn en waardevol ervaren.”

‘Het geeft een stukje veiligheid’

Na 1,5 week in het Emma Kinderziekenhuis, mochten Leandra, Justin en Amy worden overgeplaatst naar het Spaarne Gasthuis. “Met ons gaat het nu heel goed. Toen Amy in het Emma een infectie kreeg waren wij verdrietig. Ze was heel stil en kreeg een bleek kleurtje dus dat was erg spannend. Maar daarna liet ze een stijgende lijn zien en zat ze op haar geboortegewicht. En dan merk je dat zodra het met haar goed gaat, het met ons ook goed gaat. Op een gegeven moment werden we dan ook ontslagen uit het Emma Kinderziekenhuis en dat vonden we wel een grote stap, wetende dat we in het Emma in hele goede handen zijn. We hadden echt het idee dat we in onze situatie op geen betere plek hadden kunnen zijn dan hier. Dat wil ik ook andere ouders meegeven: dat het gewoon een hele fijne plek is om met je kleine te zijn, ondanks de hele onzekere en spannende tijd. Dat we zo professioneel behandeld zijn maakte het een stuk fijner en draaglijker. Je hoeft je daar dan geen zorgen over te maken, want er is al heel veel waar je je zorgen over maakt. Het geeft een stukje veiligheid.”