15 november 2018

“Soms vergeet je gewoon bijna dat ze te vroeg geboren zijn”

Het is 18 januari 2017. Anne-marie Bakker is 24 weken en 5 dagen zwanger als ze gerommel voelt. “Mijn man Benjamin was heel kordaat en belde gelijk een ambulance. Ik dacht nog: straks zijn het gewoon darmkrampen.” Maar tegen de tijd dat Anne-marie met gillende sirenes naar het ziekenhuis wordt gebracht is het toch echt duidelijk: dit zijn weeën.

Totale rust

Aangekomen bij het ziekenhuis heeft Anne-marie al volledige ontsluiting. En dan is de grote vraag die hard aankomt: wil je actief behandelen? “Een heel onrealistische vraag op dat moment. Toch overheerste het gevoel: ‘red mijn kinderen, doe er alles aan’. En dat is wat de zorgverleners hebben gedaan, vol overgave.” In de verloskamer van het AMC staan alle teams klaar om de twee meisjes te helpen zodra ze er zijn. Anne-marie: “Ik merkte het niet eens, al die mensen. Op een gegeven moment sloeg de paniek toe en vroeg ik: zijn de neonatologen er wel?’ Uit een hoekje van de kamer hoorde ik toen ‘Ja, we staan voor jullie klaar’. Er heerste totale rust op de kamer.”

Verlossend bericht

Nore werd als eerste geboren. Een heel klein, dun meisje. Anne-marie en Benjamin bereiden zich er op dat moment op voor dat de tweeling het niet gaat halen. Ze zijn dan ook bewust bezig met het afscheid. Maar na de geboorte van Vieve, komt Nore alweer terug in een couveuse, met het verlossende bericht: ‘ze ademt’. Ook Vieve komt terug, al heeft ze het zwaarder dan haar zus.

Zenuwslopende tijd

“We hebben met de meisjes alles gehad wat er bij wijze van spreken in het handboek neonatologie te vinden is. Ging het goed met de ene, dan had de andere het zwaar. Zo kon Nore niet van de beademing af. Ze kreeg long steroïden als laatste redmiddel. Een middel dat pas na twee dagen werkt, een zenuwslopende tijd. Maar het sloeg aan en vanaf dat moment zagen we in haar gezondheid een stijgende lijn. Eerst mocht ze naar de Zuigelingenafdeling en eind mei mocht ze naar huis. Toen het beter met Nore ging, ging Vieve achteruit. ”

NEC

Vieve bleek NEC te hebben, necrotiserende enterocolitis, een ernstige darmontsteking waarbij er stukjes van de darm kunnen afsterven. Ze was doodziek. Het laatste redmiddel was een operatie op zaal, maar de kans was klein dat ze het zou redden. Gelukkig verliep de operatie goed, maar daarna ontstonden er complicaties. Na twee operaties mocht ze van de beademing af en mocht ze naar de Zuigelingenafdeling. Ook daar onderging ze nog een operatie. Ze bleek het Short Bowel Syndroom te hebben. “Gelukkig is het AMC expert op dat gebied, dus we hadden geluk dat we hier zaten.”

Warm gevoel

Ondanks dat Anne-marie en Benjamin een heftige tijd hebben gehad in het Emma, hebben ze er een warm gevoel aan overgehouden. “We voelden op alle fronten dat we in de beste handen waren en kregen steun uit verschillende hoeken: de chirurg die ons vertelde dat we sterk waren en het zo goed deden, of de neonatoloog die een bemoedigende hand op mijn schouder legde en zei: “Jij kunt dit, jij kunt dit volhouden”. Ook was er een neonatoloog die zei: ‘Vieve, dat betekent ‘vol leven’, dat gaat goed komen!’ Het deed ons goed om deze lieve, geruststellende woorden te horen. Fijn dat er niet alleen wordt omgekeken naar de kinderen, maar ook naar de ouders. Ook hebben we warme herinneringen aan verpleegkundige Nina, die alle tijd nam voor het eerste badje van Nore. Dit soort dingen geven je de energie om weer door te kunnen gaan.”

Wonder

Het gaat nu gelukkig heel goed met Nore en Vieve, ze hebben samen veel lol. “Soms vergeet je gewoon dat ze te vroeg zijn geboren, al zal Vieve wel altijd last blijven houden van haar darmen. Als je ze met elkaar vergelijkt, zie je dat Vieve iets achterloopt op haar zus. Ze heeft een psychische afkeur voor eten en haar darmen werken nog niet optimaal. Maar het is een wonder dat ze het zo goed doet. “

Benefietconcert

Anne-marie en Benjamin willen als dank graag iets doen voor het Emma, en hebben daarom iets bijzonders bedacht. Op 17 november is het Wereld Prematurendag, en omdat Benjamin dirigent is, organiseren ze die dag een speciaal benefietconcert om geld op te halen voor de afdeling Intensive Care Neonatologie. “Naast onze vrienden en een heleboel mensen uit ons dorp, komen ook onze IC Neo vrienden, en verpleegkundige Nina!”

Update Benefietconcert

Inmiddels heeft het Benefietconcert plaatsgevonden, en wat was het een succes! Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis bedankt de familie Bakker voor hun fantastische initiatief, want dankzij de bijdrage en inzet van alle aanwezigen is er een fantastisch bedrag van € 10.141, 50 opgehaald voor de afdeling IC Neonatologie!