“Soms vergeet je gewoon bijna dat ze te vroeg geboren zijn”

Het is 18 januari 2017. Anne-marie Bakker is 24 weken en 5 dagen zwanger als ze gerommel voelt. “Mijn man Benjamin was heel kordaat en belde gelijk een ambulance. Ik dacht nog: straks zijn het gewoon darmkrampen.” Maar tegen de tijd dat Anne-marie met gillende sirenes naar het ziekenhuis wordt gebracht is het toch echt duidelijk: dit zijn weeën.
Totale rust
Aangekomen bij het ziekenhuis heeft Anne-marie al volledige ontsluiting. En dan is de grote vraag die hard aankomt: wil je actief behandelen? “Een heel onrealistische vraag op dat moment. Toch overheerste het gevoel: ‘red mijn kinderen, doe er alles aan’. En dat is wat de zorgverleners hebben gedaan, vol overgave.” In de verloskamer van het AMC staan alle teams klaar om de twee meisjes te helpen zodra ze er zijn. Anne-marie: “Ik merkte het niet eens, al die mensen. Op een gegeven moment sloeg de paniek toe en vroeg ik: zijn de neonatologen er wel?’ Uit een hoekje van de kamer hoorde ik toen ‘Ja, we staan voor jullie klaar’. Er heerste totale rust op de kamer.”